W celu zapewnienia odpowiedniej jakości żywności dostępnej w krajach wspólnoty europejskiej, unijne organy legislacyjne wprowadziły w życie szereg aktów prawnych pozwalających na normalizowanie wymagań stawianych środkom spożywczym i sprawowanie nad nimi należytej kontroli. Zespół wydawanych przez kompetentne organy przepisów prawnych regulujących kwestie dotyczące wytwarzania i obrotu surowcami, produktami spożywczymi i produktami wchodzącymi z nimi w kontakt, definiowany jest jako Prawo Żywnościowe. Jakie normy i dyrektywy regulują kwestię funkcjonowania branży spożywczej w Unii Europejskiej? Tworzenie Prawa Żywnościowego w krajach Unii Europejskiej rozpoczęła Dyrektywa Rady 62/2645 zatwierdzona w dniu 23 października 1962 roku. Podstawowe założenia zasad Prawa Żywnościowego zostały następnie zebrane w Zielonej Księdze, opublikowanej przez Komisję Europejską w kwietniu 1997 roku. Założeniami tymi są: zapewnienie jak najwyższego poziomu ochrony zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa i ochrony konsumenta, zapewnienie swobodnego przepływu towarów na rynku wewnętrznym, zapewnienie, że obowiązujące przepisy zostały ustanowione na podstawie dowodów naukowych i oceny zagrożeń, zapewnienie konkurencyjności przemysłu europejskiego i zwiększenie przyszłego eksportu, powierzenie odpowiedzialności za bezpieczeństwo żywności przemysłowej producentom i dostawcom stosującym systemy analizy ryzyka i zagrożeń, zapewnienie zgodności prawodawstwa, jego logiczności oraz przyjazności dla użytkowników. Kolejnym aktem prawnym regulującym przepisy Prawa Żywnościowego w Unii Europejskiej jest opublikowana 12 stycznia 2000 roku Biała Księga, obejmująca zagadnienia związane z reformą dotychczas obowiązujących norm oraz harmonogram ich realizacji i założenia polityki UE w tym zakresie. Biała Księga: powołuje Europejski Urząd ds. bezpieczeństwa żywności, zapewnia spójność przepisów prawnych Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa żywności, zapewnia rozwój polityki informacyjnej i współpracy międzynarodowej. Dokument ten podkreśla także rolę monitoringu w sprawowaniu nadzoru nad procesami produkcji, technologii, przetwórstwa, przechowywania, transportu i handlu detalicznego żywności. Biała Księga przykłada również dużą wagę do doradztwa naukowego i posiadania właściwego zaplecza laboratoryjnego. Polityka Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa żywności regulowana jest ponadto odpowiednimi artykułami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej: artykułem 168 o zdrowiu publicznym oraz artykułem 169 o ochronie konsumentów. Organy stanowiące o prawie żywnościowym w Unii Europejskiej Instytucjami zajmującymi się ustawodawstwem żywnościowym w Unii Europejskiej są: Komisja Wspólnot Europejskich, które harmonizuje ustawodawstwo i jest inicjatorem propozycji oraz zaleceń, Grupa robocza ds. żywności, której zadaniem jest przygotowywanie aktów prawnych dotyczących żywienia, Stały Komitet ds. Żywności, pełniący funkcję opiniodawczą, Rada Ministrów UE, stanowiąca organ decyzyjny, którego rolą jest zatwierdzanie aktów prawnych, Parlament Europejski, który pełni funkcję konsultacyjną, Komitet Naukowy ds. żywności, będący organem udzielającym bezstronnych porad naukowych. Kto powinien dostosować się do norm i dyrektyw Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa...